Kam qenë me fat që u rrita në një familje besimtarësh që e donin Zotin dhe kërkonin ta ndiqnin Atë. Që nga kujtimet e mia më të hershme, e ndjeja se Zoti ishte pranë dhe vepronte në jetën time. Shpesh e shihja nënën time duke lexuar Shkrimet e Shenjta, dhe unë ulesha pranë saj duke bërë pyetje.
Mbaj mend një moment në vitet e mia të hershme të adoleshencës, kur kuptova në një mënyrë më të thellë se kujdesi dhe dashuria e Zotit nuk ishte për të gjithë njerëzit në përgjithësi, por edhe për mua personalisht. Ky ndërgjegjësim e bëri besimin tim të gjallë dhe personal—nuk ishte më vetëm diçka e trashëguar nga familja ime, por diçka që e përjetova vetë.
Që atëherë, ndërsa jam rritur, kam vazhduar të mbështetem te Zoti gjatë stinëve të ndryshme të jetës. Siç e dimë të gjithë, jeta është plot sfida, por unë kam parë besnikërinë e Tij përsëri e përsëri. Ai ka qenë forca ime në kohë të vështira, burimi im i paqes kur jeta duket e pasigurt, shpresa ime për të ardhmen, dhe Ai që mbush ditët e mia me gëzim.
Albanian 
English